Picture by Webshots
Ο χρόνος μένει ακίνητος
Και εσύ απορροφάς
με όλες τις αισθήσεις σου
την άπειρη ομορφιά
την άπειρη σοφία
Γαλήνη νιώθεις μέσα σου
Και καθρεφτίζεσαι,
βυθοσκοπείσαι
Labels: Not a poet
Friday, April 28, 2006
Γαλήνη
Picture by Webshots
Ο χρόνος μένει ακίνητος
Και εσύ απορροφάς
με όλες τις αισθήσεις σου
την άπειρη ομορφιά
την άπειρη σοφία
Γαλήνη νιώθεις μέσα σου
Και καθρεφτίζεσαι,
βυθοσκοπείσαι
Thursday, April 27, 2006
Unmatched
'Και γιατί όχι;'
σκέφτηκε η γαλάζια πεταλούδαΑκούγοντας το κάλεσμα της μαύρης τουλίπας
Χαρούμενα πέταξε τριγύρω της
Δοκίμασε ν’ακουμπήσει πάνω της
Μα μόλις άγγιξε τα πέταλά της
Ένιωσε να εισέρχεται στο βασίλειο της θλίψης
Γιατί η τουλίπα ήταν ναι μεν γοητευτική
Ήταν όμως μαύρη
'Αταίριαστο ζευγάρι είμαστε'
Της είπε η πεταλούδα
Και μακριά της πέταξε, χαρούμενη κι ανέμελη,
Προς τον χρυσό τον ήλιο
Pictures by Webshots
Sunday, April 23, 2006
Illusions
Δεμένος με τις χειροπέδες της λογικής
Διακηρύττεις πόσο ελεύθερος αισθάνεσαι
Τώρα που - χαμένος στη samsara -
Παγώνεις το συναίσθημά σου
(Ξέρεις πόνος τι θα πει...)
Σ' ενδιαφέρει, καθώς λες, πλέον
Μόνο το ‘πνευματικό’
Δεν αντέχεις ίσως να δεις πως
Αναζητάς μια άμυνα
- είναι καλή δικαιολογία -
Για να μη ζεις
Αν αντέχεις
Δες το
Labels: "Στο Ντιβάνι", Not a poet
Νίκος Χουλιαράς: Για το χρόνο και το θάνατο
"Για μένα δεν υπάρχει χρόνος. Όταν δημιουργώ, όταν γράφω ή ζωγραφίζω, ούτως ή άλλως δουλεύω εν υπνώσει. Έχω περάσει τα περισσότερα χρόνια της ζωής μου έτσι, επομένως, λογικό είναι να νιώθω το χρόνο ασαφή..."
.............................................................................................
"Ίσως ο χρόνος να μην είναι παρά μια συλλογική σύμβαση. Μια ευκολία για όλους. Αυτό μας διευκολύνει, αλλά δε σημαίνει απαραίτητα κάτι."
.............................................................................................
"Η υπόθεση του χρόνου είναι σκοτεινή. Ο άνθρωπος βγαίνει από το σκοτάδι όταν γεννιέται. Γι’ αυτό άλλωστε με ενδιαφέρουν τα παιδιά. Επειδή βρίσκονται κοντά σ’ αυτό το σκοτάδι, δεν μπορείς να αμφισβητήσεις τα αφηγήματά τους..."
"Όσο υποκειμενικός κι αν είναι ο χρόνος, κάποτε τελειώνει. Για όλους μας. Και μάλλον, επιστρέφουμε σ’ αυτό το σκοτάδι. Δε φοβάστε το θάνατο;
"Καθόλου. Ο θάνατος είναι η επιστροφή στο σκοτάδι, όμως αυτό το σκοτάδι δεν είναι καθόλου τρομακτικό. Συνήθως, λέω το εξής για το θάνατο: όταν έρθει, εγώ θα λείπω..."
Απόσπασμα από τη συνέντευξη του Νίκου Χουλιαρά στο Νίκο Βλαντή, περιοδικό Index, τεύχος 1, Απρίλιος 2006.
Labels: Culture
Sunday, April 16, 2006
Home
God gave me travelling shoes
God gave me the wanderer’s eye
God gave me a few gold coins
To help me to the other side
Looked around and said
‘Be careful how small things grow’
God gave me travelling shoes
And I knew that it was time to go
Sent in the ship at night
To take me to the hidden port
Found me the key at last
To open up the prison doors
Brought down the blackbirds wings
Gifted me with beggars eyes
Sent in the jackals to tell me
I should say bye, bye, bye
(chorus)
I’m home, home, home, home, home
And I’m home, home, home, home, home
But I’m miles and miles and miles,
Μiles and miles away
Where can I hide?
God gave me one last chance
Gave me one last reprieve
Jah gave me hunger
Gave me the air to breathe
Gave me one suitcase
Gave me one last goodbye
Gave me travelling shoes,
Without them I would surely die, die, die
(chorus)
Home, home, home, home, home
And I’m home, home, home, home, home
But I’m miles and miles and miles,
And I’m miles away, miles away
And I’m miles away...
(Simple Minds, from ‘Black & White 050505’)
Labels: Μουσικό κουτί
Saturday, April 15, 2006
Οξυγόνο
Είναι όμορφα...
Γαλήνια...
Εδώ...
Μπορείς να περάσεις
μία αιωνιότητα και μία μέρα
Εδώ...
Ερωτευμένος με τις φυσαλίδες του οξυγόνου
και τις διαθλάσεις του φωτός
που ταξιδεύουν παιχνιδιάρικα
μες στον αγνό υδάτινο κόσμο σου
Βλέπεις;
....................................................
Αναπνέεις!
Labels: Not a poet, Ηλιαχτίδες
Η Μυσταγωγία του Φοίνικα
Ήταν η έκσταση αυτή
που έκανε το απογειωμένο
φλεγόμενο ακτινοβόλο σώμα
να χορεύει...
Μέρα πυράς, μέρα φωτιάς
Ήταν η μέρα εκείνη
Ή μήπως ήταν νύχτα αυτή
στο φως της φλόγωσης
λουσμένη
που με ημέρα έμοιαζε;
Δύσκολο να πει κανείς...
Ο χρόνος δεν υπήρχε...
‘Φωτιά! Φωτιά!’ ψιθύριζαν
κάποιες φωνές στο πλήθος
Ήταν ευχή και προσευχή...
Labels: Not a poet
Wednesday, April 12, 2006
Oblivion
Άγνωστη η λήθη
στα κάστρα της μνήμης
τα χτισμένα στο σώμα
Το σώμα θυμάται
Labels: "Στο Ντιβάνι", Not a poet
Tuesday, April 11, 2006
Το Δύσκολο Λύνεται με το Εύκολο
"Το δύσκολο λύνεται με το εύκολο"
"Το δύσκολο λύνεται με το εύκολο"
"Το δύσκολο λύνεται με το εύκολο"
'Ελεγε και ξανάλεγε ο Πολεμιστής
Ώρες ατελείωτες
Δίπλα στη φωτιά
Δίπλα στη σκηνή
Βασανιζόταν πολύ
Το νόημα των λέξεων να συλλάβει
"Βέβαια, ο σοφός Γέροντας
Πρέπει να έχει δίκιο...
Εμένα όμως το δύσκολο μου
Είναι εύκολο...
Και όταν το δύσκολο σου είναι εύκολο
Μήπως το ζητούμενο πια είναι
Πόσο μπορείς το εύκολο ν’αντέξεις;"
Labels: "Στο Ντιβάνι", Not a poet
Sunday, April 09, 2006
Απών
Γεια σου και πάλι, φάντασμα!
Γεια σου, παλιέ μου φίλε!
Τι; Δεν είσαι φάντασμα;
Και πώς, λοιπόν, συμβαίνει
Να ’σαι παντού και πουθενά
Όπου εγώ κι αν είμαι;
Και όταν ανταμώνουμε
Μόνη και πάλι να ’μαι;
Να γίνομαι ό,τι έμαθα
Ό,τι εγώ δεν είμαι
Το ίδιο νόμισμα ξανά
Από την άλλη όψη
Labels: "Στο Ντιβάνι", Not a poet
Saturday, April 08, 2006
Όνειρο Διάττοντος Αστέρος
Ο ερυθρός Μπέτελγκεζ, ένας απ’ τους λαμπρότερους αστέρες του Ωρίωνα, πέφτει...
"Άλικο ρόδο τ’ Ουρανού,
Του Ωρίωνα ρουμπίνι,
Αχνό πώς φαίνεται από ’δω
Το αστρικό σου σέλας..."
"Χάνω το φως, τη θάλπη μου
στην ύστατη στιγμή μου!
Δονούμαι!
Περιστρέφομαι!
Διασπείρομαι στο Σύμπαν!
και πέφτω...
μα ονειρεύομαι
πως συναντώ εσένα
Μαύρη Σελήνη, Έρωτα,
Μεθυστικό φεγγάρι!
Στο ζόφο σου αφήνομαι
Μωρό στην αγκαλιά σου
Λικνιστικό το άσμα σου
Γλυκά με νανουρίζει...
Ακούω την ανάσα σου
Τους χτύπους της καρδιάς σου
Καυτά πέφτουν επάνω μου
Καυτά
τα δάκρυά σου!
Ω, Λίλιθ! Κοίτα! Καίγομαι!
Φλεγόμενη είμαι σφαίρα!"
Κι έτσι, λοιπόν, ο Μπέτελγκεζ
Αφέθηκε στο Σύμπαν...
Και ως αστέρας έπεσε
Στον κυανό πλανήτη
Μετέωρος και πλήρης
Περίεργο φαινόμενο του διάττοντος αστέρος
Π’ όρμηξε μες στον Ωκεανό
Σα διψασμένος ήλιος
Και χύθηκε στον κυανό βυθό
Σα μέταλλο που λιώνει...
Labels: Not a poet
Monday, April 03, 2006
House Elf Missing!
Από:
Faery Serenity
Οίκος των Erl
Κοιλάδα με τις Πεταλούδες
Νεραϊδοχώρα
Προς:
Ηouse Elf Mφrre
Τρίτη Βελανιδιά (εντός)
Λοφίσκος της Γερτρούδης
Δάσος των Ξωτικών
Dear House Elf,
Λείπεις τρεις βδομάδες απ'το σπίτι.
Θα μου πεις, 'Κάθε άνοιξη αυτό κάνω!'
Ναι, καταλαβαίνω την ανάγκη σου για ζευγάρωμα με τα θηλυκά ξωτικά (είσαι και πολυγαμικός τύπος, πανάθεμά σε!) και όλα τα σχετικά με την αναπαραγωγή του είδους, αλλά ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΧΡΥΣΟ ΜΟΥ ΤΡΕΙΣ ΟΛΟΚΛΗΡΕΣ ΒΔΟΜΑΔΕΣ; ΜΗΠΩΣ ΚΛΩΣΣΑΣ ΚΙΟΛΑΣ;;;;!!!!!!
@#$%!&@#$%!&*@#$%!&@#$%!&*@#$%!&@#$%!&*@#$%!
Συγχώρα την αγανάκτησή μου. *Snif* Το σπίτι είναι σε απελπιστική κατάσταση. *Snif* Πρέπει να έρθεις να καθαρίσεις. *Snif* Θα με φάνε οι κατσαρίδες.
Με αγάπη,
Serenity
Υ.Γ. Και μην ακούσω το γελοίο επιχείρημα "Γιατί δεν καθαρίζεις μόνη σου;" Οι νεράιδες δεν καθαρίζουν. Πάει και τελείωσε!
Labels: Serenity in Fairyland, Εδώ γελάνε...
Angels
Sparkling angel I believed
you were my saviour in my time of need.
Blinded by faith I couldn't hear
all the whispers, the warnings so clear.
I see the angels,
I'll lead them to your door,
There's no escape now,
no mercy no more.
No remorse cause I still remember
the smile when you tore me apart.
You took my heart,
deceived me right from the start.
You showed me dreams,
I wished they would turn into real.
You broke the promise and made me realise
It was all just a lie.
Sparkling angel, I couldn't see
your dark intentions, your feelings for me.
Fallen angel, tell me why?
What is the reason, the thorn in your eye?
I see the angels,
I'll lead them to your door,
There's no escape now
no mercy no more
No remorse cause I still remember
the smile when you tore me apart
You took my heart,
deceived me right from the start.
You showed me dreams,
I wished they would turn into real.
You broke the promise and made me realise
It was all just a lie.
Could have been forever.
Now we have reached the end.
This world may have failed you,
it doesn't give you reason why.
You could have chosen a different path in life.
The smile when you tore me apart.
(Within Temptation, from "The Silent Force")
Labels: Μουσικό κουτί
Saturday, April 01, 2006
‘Είσαι δική μου’
Το κάλεσμά σου νιώθω...Καίει
πυρακτωμένο σύμβολο της εξουσίας σου
επάνω στο κορμί μου
Πιστή
στο κάλεσμά σου έρχομαι...
Δες με:
Γονατίζω πάλι μπρος σου,
Φόβε, άρχοντα του Σκότους!
Δική σου,
δική σου μόνο
Νύφη κι Ιέρεια
Υπάκουη
αφήνω το κορμί μου στο βωμό
για τη Θυσία
Χρόνια τώρα
Σ’ ονομάζω,
Σε ξορκίζω...
Labels: Not a poet
