Saturday, April 08, 2006
Όνειρο Διάττοντος Αστέρος


Ο ερυθρός Μπέτελγκεζ, ένας απ’ τους λαμπρότερους αστέρες του Ωρίωνα, πέφτει...

"Άλικο ρόδο τ’ Ουρανού,
Του Ωρίωνα ρουμπίνι,
Αχνό πώς φαίνεται από ’δω
Το αστρικό σου σέλας..."

"Χάνω το φως, τη θάλπη μου
στην ύστατη στιγμή μου!

Δονούμαι!

Περιστρέφομαι!

Διασπείρομαι στο Σύμπαν!

και πέφτω...
μα ονειρεύομαι

πως συναντώ εσένα

Μαύρη Σελήνη, Έρωτα,
Μεθυστικό φεγγάρι!

Στο ζόφο σου αφήνομαι
Μωρό στην αγκαλιά σου

Λικνιστικό το άσμα σου
Γλυκά με νανουρίζει...

Ακούω την ανάσα σου
Τους χτύπους της καρδιάς σου

Καυτά πέφτουν επάνω μου
Καυτά
τα δάκρυά σου!

Ω, Λίλιθ! Κοίτα! Καίγομαι!
Φλεγόμενη είμαι σφαίρα!"

Κι έτσι, λοιπόν, ο Μπέτελγκεζ
Αφέθηκε στο Σύμπαν...
Και ως αστέρας έπεσε
Στον κυανό πλανήτη

Μετέωρος και πλήρης

Περίεργο φαινόμενο του διάττοντος αστέρος
Π’ όρμηξε μες στον Ωκεανό
Σα διψασμένος ήλιος
Και χύθηκε στον κυανό βυθό

Σα μέταλλο που λιώνει...

Labels:

 
posted by Serenity at 20:19 | Permalink |


6 Comments:


  • At 9/4/06 02:14, Blogger Unknown

    Καλημέρα στην νεραϊδα μου!
    να είσαι πάντα καλά και να γράφεις
    πάντα όμορφα.
    Τον Μπέτελγκεζ τον έπαιρνα κάθε
    μέρα με τον εξάντα για στίγμα του
    πλοίου μαζί με άλλα δυο αστέρια
    που έκαναν τομή όταν ο ουρανός
    ήταν καθαρός !
    Καλή σου μέρα και καλή
    Κυριακή.
    Εγώ πριν λίγο τελείωσα το σημερινό
    το δικό μου και ακόμα γελάω διαβάζωντας το.
    Φιλιά πολλά!
    ο γιός της Θάλασσας!

     
  • At 9/4/06 03:53, Blogger Serenity

    Καλημέρα, Καπετάνιε!

    Αστρονομική η έμπνευση σήμερα, τι να κάνουμε... :-P

    Σ'ευχαριστώ!

    Καλημέρα!

     
  • At 9/4/06 11:39, Blogger Unknown

    Καλημέρα κυριακάτικη!
    Ο Μπέτελγκεζ και ο Μπέλατριξ που
    ήταν παρέα στον αστερισμό του
    Ωρίωνα, ήταν και είναι η συντροφιά μου, πάντα σηκώνω το κεφάλι μου προς τον ουρανό τις ξάστερες νύχτες όχι για να διαβάσω τα αστέρια, τις σκέψεις τους αλλά
    για να τους ένα γεια.
    αμέτρητες νύχτες περάσαμε μαζί παρέα στο πέλαγος.
    είναι από αυτά που δεν μπορείς
    να τα ξεχάσεις όσα χρόνια και αν περάσουν.
    σε ευχαριστώ καλή μου Βίλλυ που
    πάντα μου θυμίζεις κάτι όμορφο.
    να είσαι καλά.
    ο γιος της θάλασσας!

     
  • At 9/4/06 11:51, Blogger Serenity

    Ευλογημένος όποιος για συντροφιά του είχε τ'άστρα. Τώρα τα έχει μέσα του!
    Καλημέρα, γιε της Θάλασσας!

     
  • At 10/4/06 17:47, Blogger Marialena

    Καλησπέρα πριγκηπέσσα! Πολύ ωραίο το ποίημά σου αυτό, οι λέξεις συνθέτουν έναν πολύ ενδιαφέροντα τρόπο έκφρασης!

     
  • At 10/4/06 21:51, Blogger Serenity

    Αχ, να' σαι καλά! :))

    Κι εγώ στο γάμο σου...

    (άσχετο!)