Οι ώρες δεν περνούσαν. Τώρα που ήθελε όσο τίποτα άλλο στον κόσμο να περάσουν. Να χαθούν. Πήρε στα χέρια της ένα απ’ τα τελευταία μυθιστορήματα που μόλις είχε αγοράσει. ‘No fear’ ο τίτλος του. Άρχισε να ξεφυλλίζει τις σελίδες του λαίμαργα, σε μια απελπισμένη προσπάθεια να βρει ... τι, άραγε; Λύτρωση; Φυγή; Ανακούφιση; Έμπνευση; Κίνητρο; Κάτι τελοσπάντων, που ούτε κι εκείνη δεν μπορούσε καλά-καλά να προσδιορίσει... Όταν το βλέμμα της έπεσε τυχαία σ’αυτές τις γραμμές:
"Η θέα του γυμνού της κορμιού τον είχε διεγείρει. Την ήθελε απ’ την πρώτη στιγμή. Αν και δεν είχε περάσει πολύς καιρός από τότε, οι φαντασιώσεις του, όλο και πιο συχνές, πιο βασανιστικές, ζητούσαν επίμονα ικανοποίηση. Τώρα όμως την είχε μπροστά του. Γυμνή και πρόθυμη. Ένιωθε το πέος του να πλημμυρίζει από ένα ζεστό κύμα επιθυμίας. Πλησίασε το πρόσωπό του στο δικό της. Την κοίταξε στα μάτια. Χάιδεψε τρυφερά τα μαλλιά της, το πρόσωπο, το στήθος της. Τα ακροδάχτυλά του διέγραψαν κυκλικές τροχιές γύρω απ’ τις ερεθισμένες ρώγες της. Την πήρε στα χέρια του σφίγγοντας τη μέση της, το στήθος της, με δύναμη, με πάθος. Ναι, έπαιρνε τρομερή ικανοποίηση βλέποντάς την να ερεθίζεται απ’ τον τρόπο που εξερευνούσε το σώμα της με τα δάχτυλά του, το πώς τράβαγε με δύναμη - με ανεπαίσθητη σχεδόν βία - πίσω τα μαλλιά της, πώς βύθιζε τα νύχια του στους γλουτούς της, πώς έγδερνε ελαφρά το δέρμα της κατά μήκος της σπονδυλικής της στήλης... Χείλη, γλώσσα και δόντια κατέβηκαν στο λαιμό της, στους ώμους, στο στέρνο, βυθίστηκαν με βογγητά πόθου και ανακούφισης στο στήθος της, διέγραψαν κι αυτά με τη σειρά τους κυκλικές τροχιές γύρω από τον αφαλό, γύρω απ’ τους αστραγάλους, πάνω στους μηρούς για να καταλήξουν θριαμβευτικά στο ... κέντρο της.
Ένα ωστικό κύμα ηδονής διαπέρασε το σώμα της απ’ άκρη σ’άκρη. Ήθελε χίλιες φορές να του δοθεί. Χίλιες φορές... θα ’ταν άραγε αρκετές; Μπορεί ναι, μπορεί και όχι. Μπορεί να ’θελε να περάσει πέντε - έξι αιωνιότητες προσκαλώντας αυτόν τον χαρισματικό εραστή στον υγρό της κόσμο και σε αντάλλαγμα εκείνη να απολαμβάνει – όπως αυτή τη στιγμή - το άγγιγμά του, τα παθιασμένα φιλιά του, την πλήρη διείσδυσή του, τις αμοιβαίες κορυφώσεις τους σε αλλεπάλληλους οργασμούς. Αυτή τη στιγμή τουλάχιστον αυτό ήθελε. Χωρίς φόβο, αλλά με πάθος."
"Η θέα του γυμνού της κορμιού τον είχε διεγείρει. Την ήθελε απ’ την πρώτη στιγμή. Αν και δεν είχε περάσει πολύς καιρός από τότε, οι φαντασιώσεις του, όλο και πιο συχνές, πιο βασανιστικές, ζητούσαν επίμονα ικανοποίηση. Τώρα όμως την είχε μπροστά του. Γυμνή και πρόθυμη. Ένιωθε το πέος του να πλημμυρίζει από ένα ζεστό κύμα επιθυμίας. Πλησίασε το πρόσωπό του στο δικό της. Την κοίταξε στα μάτια. Χάιδεψε τρυφερά τα μαλλιά της, το πρόσωπο, το στήθος της. Τα ακροδάχτυλά του διέγραψαν κυκλικές τροχιές γύρω απ’ τις ερεθισμένες ρώγες της. Την πήρε στα χέρια του σφίγγοντας τη μέση της, το στήθος της, με δύναμη, με πάθος. Ναι, έπαιρνε τρομερή ικανοποίηση βλέποντάς την να ερεθίζεται απ’ τον τρόπο που εξερευνούσε το σώμα της με τα δάχτυλά του, το πώς τράβαγε με δύναμη - με ανεπαίσθητη σχεδόν βία - πίσω τα μαλλιά της, πώς βύθιζε τα νύχια του στους γλουτούς της, πώς έγδερνε ελαφρά το δέρμα της κατά μήκος της σπονδυλικής της στήλης... Χείλη, γλώσσα και δόντια κατέβηκαν στο λαιμό της, στους ώμους, στο στέρνο, βυθίστηκαν με βογγητά πόθου και ανακούφισης στο στήθος της, διέγραψαν κι αυτά με τη σειρά τους κυκλικές τροχιές γύρω από τον αφαλό, γύρω απ’ τους αστραγάλους, πάνω στους μηρούς για να καταλήξουν θριαμβευτικά στο ... κέντρο της.
Ένα ωστικό κύμα ηδονής διαπέρασε το σώμα της απ’ άκρη σ’άκρη. Ήθελε χίλιες φορές να του δοθεί. Χίλιες φορές... θα ’ταν άραγε αρκετές; Μπορεί ναι, μπορεί και όχι. Μπορεί να ’θελε να περάσει πέντε - έξι αιωνιότητες προσκαλώντας αυτόν τον χαρισματικό εραστή στον υγρό της κόσμο και σε αντάλλαγμα εκείνη να απολαμβάνει – όπως αυτή τη στιγμή - το άγγιγμά του, τα παθιασμένα φιλιά του, την πλήρη διείσδυσή του, τις αμοιβαίες κορυφώσεις τους σε αλλεπάλληλους οργασμούς. Αυτή τη στιγμή τουλάχιστον αυτό ήθελε. Χωρίς φόβο, αλλά με πάθος."
Φόβος; No fear, σκέφτηκε.
Fuck. Παράτησε το βιβλίο κι έτρεξε στο μπάνιο. «Είπες κάτι;» ρώτησε το είδωλό της στον καθρέφτη. «No fear!» είπε πιο δυνατά, με μια έντονη δόση ειρωνείας στη φωνή της. «Καλό κι αυτό!» Αυτή τη φορά, οι λέξεις βγήκαν σχεδόν ψιθυριστά, εξίσου όμως ειρωνικά, καθώς γυρνούσε την πλάτη της στον καθρέφτη. Χωρίς να το πολυσκεφτεί, χώθηκε κάτω απ’ το ντους. Άνοιξε το νερό απότομα. Στο κρύο. Χωρίς φόβο και χωρίς πάθος. Fuck...
ο φόβος μπροστά στην ηδονή κρύβει έναν ακόμη μεγαλύτερο φόβο, τον φόβο μπροστά στην ελευθερία (τον οποίο μας περιέγραψε τόσο αναλυτικά και πειστικά ο φίλος μας ο Erch From)