Είναι από αέρα κι είναι καλύτερο αυτό...
Αιθέρια υλικά.
Πνοή κι ανάσα.

Ένα φού και φύγανε.
Άσε τις να πετάξουν μακριά.
Στα νέφη και στους ανέμους.
Στον αγύριστο.

Και μην περιμένεις να φυσήξει...

Έχεις δίκιο, καπετάνισσα...

...και μ αυτές να άναβα ένα-ένα τα λάκυ στράικ με φόντο τον θείο τομ

@ Dr.Uqbar: Ναι, πρέπει να είναι το αγαπημένο τους παιχνίδι. Να μας βασανίζουν.
ΦΟΥΟΥΟΥΟΥΟΥΟΥΟΥΟΥ!

@ vromogato: εγώ θα ήθελα απλώς να τις δω να καίγονται στο πυρ το εξώτερο.

"Burn, baby, burn"...

καλώς να έρθουν οι επόμενες

Είναι άξιον απορίας ότι εκείνες που έχουν σχεδόν μηδενική βαρύτητα από την άποψη της Φυσικής, δηλαδή, οι σκέψεις, είναι τα πλέον βαρέα πράγματα αυτού του κόσμου...

Πολλές φορές μάλιστα , ασήκωτα από το τόσο βάρος...

Τις καλησπέρες μου :)

Ίσως νομίζουμε ότι έχουν μηδενική βαρύτητα, γιατί την ενέργεια που φέρουν δεν μπορούμε να τη μετρήσουμε σε ... γραμμάρια...

Άλλη μια αυταπάτη...

Καλησπέρες, Return...

Θα ξαναέρθουν καλές σκέψεις serenity, θα ξαναέρθουν. Να είσαι εκεί...
Είπαμε μετα τον χειμώνα η Άνοιξη...
Να είσαι εκεί..

This comment has been removed by a blog administrator.

και γιατί δεν μπορείς να "κάψεις" τις σκέψεις σου έτσι όπως είναι;;;
έχουμε την δύναμη να τις καίμε, αρκεί να το θέλουμε...

Λες να μην το θέλω;

Οι σκέψεις μπορούν να καίγονται, μπορούν να φυλακίζονται, μπορούν ακόμα και να μας ταλαιπωρούν αέναα. Μπορούν ακόμα και να ξαναγεννιούνται μέσα από τις στάχτες τους όταν ο χρόνος ή οι συνθήκες το επιτρέψουν. Ίσως όμως τελικά να μην χρειάζεται να καούν στο πυρ το εξώτερον. Ίσως γιατί η όποια επιστροφή τους να μας δίνει τη δυνατότητα να τις επαναπροσδιορίζουμε, ακόμα κι από τις στάχτες τους. Κι αυτό να είναι τελικά η συνειδησιακή σωτηρία μας.

1. Γιατι έτσι κι αλλιώς σε χαρτιά δε χωράνε. Τι φταίνε και τα καημένα τα δεντράκια? Δάση ολόκληρα να κανεις χαρτί και να τα κάψεις, πάλι τίποτα δε θα χεις κάνει. Κάτι θα χει μεινει παλι πίσω.

2. Γιατί τότε θα είχαμε καταντήσει όλοι πυρομανείς. Και ειναι και καλοκαιρι οποτε αστο καλύτερα..φωτιά στα μπατζάκια μας..

3. Γιατι αν τις έκαιγες, θα καιγόσουν κι εσύ μαζί.

Γιατί, γιατί, πολλά γιατί πριγκηπέσσα. Μην το ψάχνεις..
Κόντρα στις σκέψεις που σε βασανίζουν εσύ να κάνεις άλλες και να τις βάζεις να παλεύουν. Που θα παει,κάποια στιγμή θα κουραστούν, θα κάνουν τη λάθος κίνηση, θα χάσουν. Θα τις έχεις εξοντώσει. Υπομονή κι επιμονή.
Καλό βράδυ να έχεις! Φιλιά

και τότε, τι σε εμποδίζει να το κάνεις;;;
και γιατί θέλεις να τις μετατρέψεις σε κάτι που μπορείς να το πιάσεις, να το εξουσιάσεις και να το χειριστείς όπως θέλεις;;;

@ Νίκος: Πολύ καλή η τοποθέτησή σου, αλλά γιατί κάτι μου λέει ότι η συνειδησιακή σωτηρία μας καμία σχέση δεν έχει με λογικές σκέψεις και επεξεργασίες; Λέω εγώ τώρα...

@ 2 shots of happy, 1 shot of sad:
Σοφάκι κι εγώ αυτό λέω πλέον. Να μην το ψάχνω άλλο.
ΥΓ. Η ανάλυσή σου φοβερή!
Καλό βράδυ και φιλιά κι από μένα.

@ Γιώργος: Ίσως επειδή βασανίζομαι καιρό να τις ξεφορτωθώ κάνοντας απλώς 'ΦΟΥ' και τώρα αναζητώ πιο δραστικά μέτρα. Πού ν' ακούσεις και μια φίλη μου, η οποία μου προτείνει 'αποκεφαλισμό' :-p