Sunday, June 25, 2006
Ακροβασίες











Ο προβολέας ξαφνικά έπεσε πάνω της. Κοιτάζει γύρω...

‘Πού είμαι;’

Γύρω κανείς. Κάτω το κενό. Κι ένα τεντωμένο σχοινί.

Σοκ. Φρίκη. Σύγχυση.

‘Δεν καταλαβαίνω... Πώς βρέθηκα εδώ;’

Δε θυμάται... Νιώθει την ανάσα της βαριά. Κάτι την πονάει στο στήθος. Αγχώνεται... Φοβάται... Θέλει να φύγει... Να εξαφανιστεί με κάποιο ταχυδακτυλουργικό τρόπο... Βλαστημάει... Νιώθει το θυμό να καίει μέσα της. Μένει για κάποια λεπτά να κοιτάζει το σχοινί... Κλείνει τα μάτια.

Τα ξανανοίγει.

‘Ω, Θεέ μου... όχι πάλι...’

Η μνήμη της επανέρχεται... Δεν μπορεί να ξεφύγει. Κατά βάθος, δε θέλει να ξεφύγει. Αυτό το σχοινί έχει να το διαβεί.

‘Συναισθηματικές ακροβασίες σε μια λεπτή γραμμή... Ζήτημα ισορροπίας, δηλαδή...’

‘Θα την κρατήσεις ή θα την χάσεις;’

Προσπαθεί να συγκεντρωθεί στην αναπνοή της: ‘Ένα (ψυχραιμία) ... δύο (παίρνε αναπνοές) ... τρία (μη σκέφτεσαι) ... τέσσερα (χμμ...) πέντε (σωθήκαμε) ... εφτά... όχι έξι ... (σκατά... πάλι απ’την αρχή) ... Ένα ... δύο ... τρία (τι εφιάλτης, Θεέ μου) ... τέσσερα (σταμάτα) ... πέντε (συγκεντρώσου) ...’

Και να πέσει, θα σηκωθεί. Το ξέρει. Είναι εξοικειωμένη με τις πτώσεις.

Τελικά, δεν είναι η πτώση που φοβάται...

Labels: ,

 
posted by Serenity at 18:09 | Permalink |


10 Comments:


  • At 25/6/06 20:20, Blogger Ελπίδα

    Ζήτημα ισσοροπίας κορίτσι μου...
    Δύσκολο. Πολύ δύσκολο!
    Υπάρχουν τόσων ειδών πτώσεις..
    Εμείς όμως, όρθιες! Ε;

     
  • At 25/6/06 20:32, Blogger Serenity

    1...
    2...
    3...

    Είμαι ακόμα στο μέτρημα, Ελπίδα...

    4...
    5...
    6...

    Στο σχοινί και στο μέτρημα...

    7...
    8...
    9...

    ..............

     
  • At 25/6/06 20:41, Blogger 2 Shots of Happy, 1 Shot of Sad

    Έλα, πάμε όλοι μαζί, ίσως είναι καλύτερα. 1, 2, 3...

     
  • At 25/6/06 20:50, Blogger Serenity

    Αχού... Έχω παρέα! Όντως είναι πολύ καλύτερα... Ευχαριστώ, Σοφία!
    :-)))

     
  • At 25/6/06 20:56, Anonymous Anonymous

    και ξαναρχίζω να μετράω...
    1...
    2...
    3...
    και κάθε φορά που πέφτω μετράω απο την αρχή...

    γιατί αυτό το σκοινί, είναι το δικό μου σκοινί και πρέπει να καταφέρω να περάσω απέναντι...
    Δε συμβιβάζομαι... θα ανέβω ξανά...

     
  • At 25/6/06 21:17, Blogger Serenity

    4...
    5...
    6...
    ..... :)

    Έτσι είναι, magica.

    Πού θα πάει, θα σταθώ...

    Καλώς ήλθες!

    7...
    8...
    9...
    10...
    9...
    8...
    7...
    ..........

     
  • At 25/6/06 23:20, Blogger tassoula

    Συμφωνώ με την Magica..
    8
    9
    10!!
    ..συνεχίζω...

     
  • At 25/6/06 23:36, Blogger Serenity

    :)

     
  • At 26/6/06 00:15, Blogger george.pirgaris

    Τίποτα δεν είναι μόνο ευθεία αγαπητή Serenity. Και ευτυχώς που δεν είναι. Μετά την πτώση έρχεται η άνοδος, μετά τον χειμώνα η Άνοιξη.
    Αρκεί να μην μας σκοτώνόυν οι πτώσεις γιατί...
    ''ό,τι δε με σκοτώνει με κάνει πιο δυνατό''
    (Νίτσε)

     
  • At 26/6/06 00:52, Blogger Serenity

    I know...