Γεια σας. Είμαι ένα φαντασματάκι. Προτού φωνάξετε τους Ghostbusters να με εξαφανίσουν με συνοπτικές διαδικασίες, επιτρέψτε μου να σας πω ότι ως φαντασματάκι είμαι ιδιαίτερα φιλικό και επικοινωνιακό. Ούτε μ' αρέσει να τρομάζω κόσμο (πιο πολύ τρομάζω εγώ με τα ουρλιαχτά τους) ούτε σκοπεύω να στοιχειώσω κανενός το σπίτι (για τα blogs δεν παίρνω όρκο... ;). Έχω ήδη στοιχειώσει το σπίτι, στο οποίο έμενα πριν το θάνατό μου, το οποίο βρίσκεται σχετικά κοντά σε νεκροταφείο (και γι' αυτό βολεύει). Μέχρι στιγμής, δεν έχω καταφέρει να θυμηθώ τίποτα από τη στιγμή του θανάτου μου. Υποθέτω ότι πρέπει να με χτύπησε τρένο ή νταλίκα, διότι στην τωρινή μορφή μου μοιάζω με χαλκομανία. Δεν ξέρω γιατί ήρθα στον κόσμο των φαντασμάτων (έχω αφήσει, άραγε, εκκρεμότητες πίσω μου;) ούτε και ξέρω πόσο θα μείνω σ' αυτή τη διάσταση. Πάντως αυτό που θυμάμαι είναι ότι ως ζώσα ύπαρξη είχα μια ψιλοεξαρτησούλα απ' το blogging, η οποία όπως βλέπετε με συνοδεύει και εδώ... Χαίρομαι ιδιαίτερα που τα ξαναλέμε! :)
Labels: No rest for the wicked
Αχ δε φαντάζεσαι πόσο χαίρομαι που επιτέλους καταφέρνω να επικοινωνήσω με ένα πνεύμα!Ένα νέο κεφάλαιο άνοιξε στη ζωή μου...Σε ευχαριστώ πραγματικά :)