Sunday, October 22, 2006
LOVELESS

Όταν δεν επιτρέπεις στον εαυτό σου ν’ αγαπηθεί

Να ’σαι τουλάχιστον ειλικρινής μαζί του

Μη διαρρηγνύεις τα ιμάτιά σου για την αγάπη που δεν ήρθε

Ή γι’αυτή που σαν άμμος ξεγλίστρησε μες απ’ τα δάχτυλά σου

Ή γι’αυτή που σα μωρό έπνιξες στα σπάργανα

Θα μπορούσες να την έχεις και το ξέρεις

Αν πίστευες βαθιά μέσα σου πως την αξίζεις

Όσο όμως επιμένεις να θρηνείς

Πάνω απ’ τις στάχτες ενός παράδεισου στον οποίο δεν πίστεψες ποτέ σου

Και να τα βάζεις με την τύχη που συ ο ίδιος έφτιαξες για τον εαυτό σου

Μην περιμένεις να ’μαι εκεί, για να σ’ακούσω
Τα δάκρυα απ’ τα μάτια σου για να σκουπίσω


Labels:

 
posted by Serenity at 19:11 | Permalink |


17 Comments:


  • At 22/10/06 19:42, Blogger Serenity

    Photo: "Loveless" by ILIKESURREAL

    Photo source: http://ilikesurreal.deviantart.com

    Garbage - "Stupid Girl"

     

  • At 22/10/06 20:05, Blogger Tradescadia

    Υπέροχο και τόσο αληθινό! "Και να τα βάζεις με την τύχη που συ ο ίδιος έφτιαξες για τον εαυτό σου". Γιατί να μην καταλαβαίνουμε ότι πάντα, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ΕΠΙΛΕΓΟΥΜΕ;;

     

  • At 22/10/06 20:35, Blogger Serenity

    @ Tradescadia: Γιατί ΕΠΙΛΕΓΩ σημαίνει ΕΧΩ ΕΥΘΥΝΗ για την επιλογή μου. Κι είναι πάντα πιο εύκολο να μεταθέτουμε τις ευθύνες μας έξω από μας (στους άλλους ή στο κακό το ριζικό μας και δε συμμαζεύεται...)

     

  • At 22/10/06 21:02, Blogger Καπετάνισσα

    Χμ!
    Μυθοπλασίες, εικονοκατασκευές και αναμασήματα που μας βολεύουν.

    Θέλει λεβεντιά η αγάπη ντε!
    Κι η άρνησή της, παραπάνω.

     

  • At 22/10/06 21:11, Blogger THE_RETURN

    Α, πολύ πρώτο ποστ!

    Μας καλοσυνηθίζεις faery συχνά-πυκνά στις ευθύκριτες βολές...

    Και ναι, έτσι είναι.
    Ας λέγονται τα πράγματα με το όνομά τους.

    Τα πάντα στον κόσμο είναι ΕΥΘΥΝΗ.

    Πώς θα μπορούσε λοιπόν αυτή να λείψει από το ζήτημα της αγάπης;

    Έτσι μπράβο...

     

  • At 22/10/06 21:19, Blogger Sigmataf

    Οργή γαρνιρισμένη με ποίηση και για επιδόρπιο σαφή θέση.

     

  • At 22/10/06 21:35, Blogger Serenity

    @ Respect: Ούτως ή άλλως όλοι στους εαυτούς μας απευθυνόμαστε όταν μιλάμε. Κι η αυτοκριτική για μένα αξίζει μόνο όταν είναι γνήσια. Όταν πονάει.

    @ Dr.Uqbar: Μακάρι να μπορούσαμε μ'ένα κείμενο ν'αλλάξουμε βαθιά ριζωμένες πεποιθήσεις, γιατρέ μου... Τι καλά που θα 'ταν! :)

    @ Καπετάνισσα: Θέλει, θέλει...

    @ Τhe_Return: Όπως το λες... "συχνά-πυκνά" για να σας κάνω και έκπληξη :-ppp

    @ Confused:....:)

    @ Sigmataf: Έχω απηυδίσει, πραγματικά... Και μ' αυτά που βλέπω γύρω μου, και μ' αυτά που βλέπω στον εαυτό μου...

     

  • At 22/10/06 22:56, Anonymous Anonymous

    Τα σέβη μου...
    πραγματικά ότι καλύτερο έχω διάβασει στο μπλογκ σου.

     

  • At 22/10/06 23:11, Blogger Serenity

    @ Άβατον: Ευχαριστώ

     

  • At 22/10/06 23:56, Blogger nosyparker

    Αν δεν αγαπήσουμε πρώτα εμείς τον εαυτό μας, πώς να μας αγαπήσουν οι άλλοι;

     

  • At 23/10/06 00:06, Blogger Serenity

    Α, ρε ψιψίνα... Πόσοι από μας το νιώθουμε αυτό στο πετσί μας; Γιατί στα θεωρητικά παίρνουμε όλοι άριστα...

     

  • At 23/10/06 00:48, Blogger Λακης Φουρουκλας

    κάτι μου θυμίζει, κάτι μου θυμίζει... ξημερώνει εδώ, κι ακόμη σκέφτομαι...

     

  • At 23/10/06 00:55, Blogger allmylife

    ΝΑΙ!!!

     

  • At 23/10/06 00:59, Blogger Serenity

    @ Αδαής: Εδώ είναι περασμένα μεσάνυχτα και δε λέω να πάω για ύπνο... Ήθελα να'ξερα τι περιμένω...

    @ Allmylife: :))))

     

  • At 23/10/06 02:22, Blogger 114ΛΕΞΕΙΣ

    μελαγχόλησα. γλυκά όμως. πολύ όμορφο.

     

  • At 23/10/06 05:36, Blogger ellinida

    ...Θα μπορούσες να την έχεις και το ξέρεις
    Αν πίστευες βαθιά μέσα σου πως την αξίζεις...

    Εδώ είναι το κλειδί .
    Η αγάπη θέλει ωριμότητα και θάρρος .
    Ομορφο το ποίημα σου .
    καλημέρα

     

  • At 23/10/06 07:51, Blogger Serenity

    @ Padrazo: :)

    @ Ελληνίδα: Δεν το βλέπω σαν ποίημα. (Δεν είμαι ποιήτρια). Πιο πολύ σαν αραδιασμένες σκέψεις. Σ'ευχαριστώ. Καλημέρα.

     
Post a Comment

« back home