Είσαι καημέ της μοναξιάς
Μέσα στο στήθος μου μπηγμένη
Μες στην καρδιά μου κεντημένη
Μια μαχαιριά στα σωθικά
Σε τραγουδώ, μάτια κλειστά,
Οι ήχοι πάλλουν το κορμί μου
Οι λέξεις πάλλουν την ψυχή μου
Μες στης νυχτιάς τη σιγαλιά
Πώς να σ’αντέξω άλλο, πες μου;
Είσ’ ένας θάνατος κρυμμένος
Είσ’ ένας θάνατος μικρός
Χλωμό φεγγάρι η χαρά μου
Άχαρα καρφιτσωμένο
Στο ματωμένο ουρανό
Labels: Not a poet
εμ τι "καλό μήνα" με λες για;;;
ετσι είναι ο καλός μήνας;
=)