Sunday, September 24, 2006
"Τρυποκάρυδος", κεφ. 2
«Πάρτε μια κάποια νύχτα τον Αύγουστο. Η Πριγκίπισσα Λη-Τσέρι αγνάντευε απ’ το παράθυρο της σοφίτας της. Ήτανε πανσέληνος. Το φεγγάρι είχε στρογγυλέψει τόσο πολύ που κόντευε να κατρακυλήσει. Φαντάσου να ξυπνάς και να βρίσκεις το φεγγάρι τάβλα στο πάτωμα του λουτρού, σαν το μακαρίτη τον Έλβις Πρίσλεϋ, δηλητηριασμένο από παγωτό μπανάνα. Ήταν ένα φεγγάρι που μπορούσε να ξυπνήσει άγρια πάθη σε μια κοιμισμένη αγελάδα. Ένα φεγγάρι που μπορούσε να διαολέψει το κάθε κουνελάκι. Ένα φεγγάρι που μπορούσε να κάνει τις κοτρώνες να μοιάζουν σεληνόλιθοι, να μεταμορφώσει την Κοκκινοσκουφίτσα σε μεγάλο κακό λύκο. Πάνω από μια ώρα, η Λη-Τσέρι αγνάντευε το άπειρο τ’ ουρανού. ‘Έχει λόγο να υπάρχει το φεγγάρι;’ ρώτησε η Πριγκίπισσα το Μαγεμένο Βασιλόπουλο.
Το Μαγεμένο Βασιλόπουλο έκανε σα να του ’χαν κάνει μια χαζή ερώτηση. Ίσως και να ’ταν έτσι. Το ίδιο ερώτημα στη Ρέμινγκτον SL3 έδωσε την εξής απάντηση:
Ο Αλμπέρ Καμύ έγραψε πως το μόνο σοβαρό ερώτημα είναι αν πρέπει ν’ αυτοκτονείς ή όχι.
Ο Τομ Ρόμπινς έγραψε πως το μόνο σοβαρό ερώτημα είναι αν ο χρόνος έχει αρχή και τέλος.
Σίγουρα όταν το ’γραψε ο Καμύ θα ’χε στραβοκοιμηθεί κι ο Ρόμπινς θα ’χε ξεχάσει να βάλει το ξυπνητήρι.
Ένα είναι το σοβαρό ερώτημα. Κι αυτό είναι:
Ποιος ξέρει να κάνει την αγάπη παντοτινή;
Απάντησέ μου σ’ αυτό και θα σου πω αν πρέπει ν’ αυτοκτονείς ή όχι.
Απάντησέ μου σ’ αυτό και θα σε καθησυχάσω για την αρχή και το τέλος του χρόνου.
Απάντησέ μου σ’ αυτό και θα σου αποκαλύψω αν έχει λόγο να υπάρχει το φεγγάρι.»

Labels:

 
posted by Serenity at 20:16 | Permalink |


19 Comments:


  • At 24/9/06 20:32, Blogger Serenity

    Απόσπασμα από το βιβλίο του Τομ Ρόμπινς "Τρυποκάρυδος (Μια απίθανη ιστορία αγάπης)", εκδ. Αίολος.

    Photo: "Full Moon"
    Photo source: www.flickr.com

     
  • At 24/9/06 22:18, Anonymous Anonymous

    (δε μπορώ να αντισταθώ... :)

    Ο έρωτας είν’ ο ύστατος παράνομος. Απλώς δεν παραδέχεται κανονισμούς. Το περισσότερο που εμείς μπορούμε να κάνουμε είναι να προσυπογράψουμε σαν συνεργοί του. Αντί να ορκιζόμαστε τιμή κι υπακοή καλύτερα να ορκιζόμαστε βοήθεια και παρακίνηση. Αυτό σημαίνει πως η ασφάλεια αποκλείεται. Οι λέξεις «κάνω» και «να μείνει» καταντάνε ακατάλληλες. Ο έρωτάς μου για σένα δε δέχεται δεσμά. Σ’ αγαπάω ελεύθερα και τσάμπα.

    Δια στόματος Τρυποκάρυδου. Η καλύτερη εξήγα, ever!

    Υπέροχο βιβλίο! Το ξαναδιάβασα το προηγούμενο σ/κ...

    Καλησπέρα κούκλα!

     
  • At 24/9/06 22:28, Blogger Serenity

    Καλά έκανες και δεν αντιστάθηκες!
    Δεν έχω φτάσει ακόμη μέχρι εκεί... Είμαι ακόμα στην αρχή του βιβλίου! Θέλω να το καταβροχθίσω, λέμε...

    Φιλιά, Νεραϊδούλα!

     
  • At 25/9/06 02:42, Blogger Unknown

    Το ποιός ξέρει να κάνει
    είναι ακατάλληλη έκφραση
    για την αγάπη.

    Γιατί η αγάπη είναι παντοτινή
    έτσι μας την χάρισε ο δημιουργός
    αυτός ήξερε τι έκανε

    Δεν χρειάζεται λοιπόν να ψάξουμε να
    δούμε ποιός ξέρει.

    καλό βράδυ
    και καλό διάβασμα !

     
  • At 25/9/06 08:45, Blogger advocatus diaboli

    Συναρπαστικό ερώτημα. Θα «ξεφύγω» δια της πλαγίας οδού: ένας στίχος του Γιάννη Ρίτσου από την Εαρινή Συμφωνία: «Αξιζε να υπάρξουμε για να συναντηθούμε».

     
  • At 25/9/06 12:07, Blogger Γεωργία

    Υπέροχο βιβλίο και υπέροχος ο Ρόμπινς!
    Ειδικά το χειρόγραφο και η κατάληξη της έννοιας "πραγματική αγάπη" στο τέλος είναι φοβερά...

    Αν δεν έχεις διαβάσει το "Οι αγριόπαπιες πετούν ανάποδα" του ιδίου, ρίξε μια ματιά εδώ: http://georgiaatwhispers.blogspot.com/2006/06/blog-post_11.html

    Μα είναι φοβερός..

     
  • At 25/9/06 15:49, Blogger GhostHunter

    Χρειάζεται να γνωρίζουμε την απάντηση?

    Αυτή η άγνοια δεν είναι που κάνει την αγάπη τόσο ελκυστική και τόσο απαραίτητη?

     
  • At 25/9/06 18:43, Blogger vromogato

    Κατ αρχάς την θέλουμε παντοτινή??
    :)

     
  • At 25/9/06 22:31, Blogger Serenity

    Καπετάνιε, κανονικά έτσι θα 'πρεπε να είναι... (ίσως) ... αλλά... Την καλησπέρα μου και την αγάπη μου :)

    Advocatus Diaboli, πραγματικά διαθέτεις skills δικηγόρου! ;)

    Γεωργία, τις "Αγριόπαπιες" δεν τις έχω πιάσει ακόμα στα χέρια μου, αλλά αν τις πιάσω... θα δουν αυτές! :-p
    PS. Thanks for the link :)

     
  • At 25/9/06 22:36, Blogger Serenity

    Ghost-hunter-gr, υποθέτω πως όσοι χρειαζόμαστε την απάντηση, θα τη βρούμε! Σίγουρα η αναζήτηση είναι συναρπαστική (τις περισσότερες φορές...)

    Dr. Uqbar, αυτός καλά τα είπε... Στην πράξη τι γίνεται;!

    Vromogato, μη μού βάζεις παγίδες, γιατί βλέπεις τι παθαίνει η μύτη σου μ'αυτά που γράφεις!!! :-ppp

     
  • At 26/9/06 02:41, Blogger DJ Fat B. Rip

    το βιβλιο ειναι εκπληκτικο!!!
    το διαβασα πριν μερικους μηνες!!!
    νομιζω οτι λογτεχνικα ειναι οτι καλυτερο εχω διαβασει εδω και αρκετα χρονια.
    Βεβαια μετα διαβασα και τον χορο των επτα πεπλων, ο οποιος με αποτελειωσε, με απογειωσε, με ταξιδεψε, και με ενθουσιασε πολυ περισοτερο.
    Παροτι δεν ηταν το ιδιο αρτιο, η μεγαλυτερη σεναριακη πολυπλοκοτητα με μαγεψε.
    βεβαια και το background εχει σημασια.
    τον τρυποκαρυδο, τον διαβασα στο νοσοκομειο, διπλα στην μανα μου σε ημοκοματοδη κατασταση,
    και τα 7 πεπλα, στην αμοργο διπλα στο κυμα

     
  • At 26/9/06 14:22, Blogger Sigmataf

    Μπράβο ρε σύ.

    Όμορφη ατμόσφαιρα
    Όμορφες εικόνες
    Όμορφες λέξεις και όλα μαζί συνδεδεμένα σε μια γαμάτη ερώτηση.

    Μπράβο ρε συ.

     
  • At 26/9/06 19:44, Blogger Serenity

    Rainboy, σίγουρα οι συνθήκες κάτω από τις οποίες πιάνεις ένα βιβλίο στα χέρια σου είναι ένας παράγοντας που καθορίζει το κατά πόσο απολαμβάνεις το βιβλίο... Ελπίζω η μητέρα σου να διέφυγε απ' τον κίνδυνο...

    Sigmataf, σ' ευχαριστώ :)
    Welcome on board.

     
  • At 28/9/06 00:14, Blogger γιώργος

    πιστεύω ότι ο καθένας μας
    μπορεί να κάνει την αγάπη παντοτινή...
    αρκεί, να βρει την αληθινή γι'αυτόν...

    καληνύχτα...

     
  • At 28/9/06 20:33, Blogger Serenity

    Γιώργο, σωστός.
    Συμφωνώ με τον όρο.

     
  • At 15/10/06 20:48, Blogger Lost

    Dear, ένα αργοπορημένο σχόλιο που ίσως δεν έχει νόημα, αλλά δεν μπορούσα να αντισταθώ. Διάβασα τον Τρυποκάρυδο στα 17 μου και 3 φορές ακόμη (είτε σε φάση έρωτα, είτε σε φάση απελπισίας από έρωτα), ξέρω το συγκεκριμένο απόσπασμα απέξω και...γιούχου, πολύ χαίρομαι που σου αρέσει κι αρέσει και σ΄ αλλους, γιατί δεν έχει ενθουσιάσει κανέναν απ[ όσους το έχω συστήσει (μήπως κάνω λάθος παρέες?). Τσέκαρε και το Άρωμα του Ονείρου. Τα υπόλοιπα του ίδιου είναι ψιλο-μούφες συγκριτικά.

     
  • At 15/10/06 21:07, Blogger Serenity

    @ Lost: Ο Ρόμπινς είναι απ' αυτούς τους συγγραφείς που ή θα αρέσει πολύ ή δε θα αρέσει καθόλου. Των άκρων... Εμένα πάντως μου αρέσει. :)

     
  • At 8/4/08 21:34, Anonymous Anonymous

    ΤΡΕΝΟ-ΘΗΒΑ07.04.08
    Γενικότερα ο Ρομπινς είναι από τους αγαπημένους μου... Και συγκεκριμένα ο Τρυποκάρυδος το αγαπημένο μου βιβλίο..... Σε είδα στο τρένο χθες (07.04.08),εγω πήγαινα Αθήνα, εσύ κατέβηκες Θήβα... Καθόμουν έξω από το κυλικείο... Πέρασες από δίπλα μου αρχικά αλλά δεν με είδες, μετά από ώρα κάθησες απέναντι μου... Διάβαζες << ΤΡΥΠΟΚΑΡΥΔΟ >> ,δεν ξέρω αν είναι τυχαίο...Μας χώριζαν 2 πόρτες, μέχρι χθες τις θεωρούσα πολυ ενοχλητικές αλλά χθες άλλαξα γνώμη γιατί όταν άνοιγαν έβλεπα εσένα... Δεν βρίκα το θάρρος να σου μιλήσω, αλλά όταν σε είδα να βγαίνεις από το τρένο ήθελα να σου φωνάξω...Με κοίταξες όταν βγήκες... Όταν έφευγε το τρένο σε είδα όταν ήσουν στο καρτοτηλέφωνο... the end... Θέλω να σε βρω... stefania25@windowslive.com

     
  • At 21/7/11 21:02, Anonymous Anonymous

    ενα υπεροχο βιβλιο απο τον μαγικο Τομ Ρομπινς. αγαπημενο αποσπασμα...