Photo source: www.robertmeyers.com

Μου ήρθε στο νου ένας στίχος του Διονυσίου Σολωμού (από τους "Ελεύθερους Πολιορκημένους"):

"πάντ'ανοιχτά πάντ' άγρυπνα τα μάτιa της ψυχής μου"

Με αυτό τον τρόπο και τα φυσικά μάτια θα μείνουν ανοιχτά για να υπομείνουν την μεγάλη νύχτα.

Καλησπέρα, πολλά φιλιά :)

Κάτι ήξερε ο Σολωμός...
Κάτι ξέρει και το φεγγάρι...

Καλημέρα, Γυρισμέ :)

Καλημέρα και καλώς ήρθες. Μου άρεσε το ποστάκι σου και φυσικά η εκπληκτική φωτογραφία που έβαλες.. γύρισες ανανεωμένη μου φαίνεται.. Να σαι καλά...

Dr. Uqbar: Όχι μόνος. Ποτέ (πια) μόνος. Καλημέρες Θεσσαλονικιές... :)

Νίκος Παργινός: Καλημέρες και στην αυγουστιάτικη Κέρκυρα. Καλώς σας ξαναβρήκα. Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, Νίκο :)

Γλυκόπαιδο, καλωσορίσματα!
Αγκαλιές υποδοχής και γύρω μας οι κραυγές του αυγουστιάτικου ήλιου.

Φεγγαροψιθυρίσματα;
Μα πως μου διέφυγε...
Να'ναι που ονειρεύομαι με ανοιχτά τα μάτια;

Τι όμορφο καλωσόρισμα, σοφή μου Καπετάνισσα. Λατρεύω τις αγκαλιές!
Όπως επίσης τα φεγγαροψιθυρίσματα και τα όνειρα με ανοιχτά τα μάτια... ;)

Καλώς όρισες στην εμπόλεμη Ζώνη
μας έλλειψες, αυτό είναι
η αλήθεια γλυκιά μας Βίλλυ

Και τα μάτια ανοιχτά

Καλό σου πρωινό
και χαίρομαι που είσαι και πάλι
δίπλα μας, κοντά μας
αναμεσά μας !

Είναι παράξενο που ψιθυρίζει τόσο γλυκά λόγια το φεγγάρι...Και λίγο μελαγχολικά...

Ειναι πίστευτο πόσο εκφραστικό είναι το φεγγάρι.
Το κοιτάζουν ταυτόχρονα τόσα εκατομμύρια άνθρωποι και δίνουν ο καθένας το δικό του ορισμό.
Μια ορχήστρα από οργανα που παίζουν όλα ένα διαφορτικό σκοπό και συνθέτουν μια μελωδική συμφωνία....
Καλωσόρισες!

Καταπληκτική φωτογραφία!!

@ Sailor: Χαιρετώ σε, Καπετάνιε! Εσένα και τα Άλμπατρος! Μου λείψατε κι εμένα, η αλήθεια είναι. :)

@ Purple Overdose: Αχ, καλέ μου Purple, μάλλον το φεγγάρι ψιθυρίζει στον καθένα αυτό που χρειάζεται ν' ακούσει... Αυτιά ανοιχτά (και μάτια επίσης) να έχει κανείς...

@ Stavros Katsaris: Θα συμφωνήσω μαζί σου, Σταύρο... Χαίρομαι που σου αρέσει το αισθητικό αποτέλεσμα... :)

αν έχεις υπομονή...
αν δε σε τρομάξει η αυγή...
θα τα ακούσεις και εσύ...
τα ξωτικά του Αυγούστου...
τραμπάλα στο φεγγάρι...
να ψιθυρίζουν...

επέτρεψέ μου να σου χαρίσω ένα ποίημά μου...

φεγγαραύγουστος

Νυχτερινά λουλούδια εμείς
στου φεγγαραύγουστου τ ακροθαλάσσι
δε καρτερώ
παρά τις ασημένιες στιγμές

σα πεταλούδες θάρθουν ελαφροπετώντας
στου φεγγαράυγουστου τ ακροθαλάσσι
δε καρτερώ

παρά τη γύρη στη παλάμη μου
καθώς το πρόσωπό σου τρέμοντας
πρώτη φορά λουλούδι μου
θ αγγίζω...

Υπέροχο! :)