Thursday, August 17, 2006
Ψίθυροι αυγουστιάτικου φεγγαριού
Είναι μεγάλη η νύχτα πριν την αυγή
Πρέπει να περιμένεις
Τα μάτια σου όμως να’ναι ανοιχτά
Όσο κι αν να τα κλείσεις θέλεις


Labels:

 
posted by Serenity at 22:00 | Permalink |


15 Comments:


  • At 18/8/06 02:09, Blogger Serenity

    Photo source: www.robertmeyers.com

     
  • At 18/8/06 03:15, Blogger THE_RETURN

    Μου ήρθε στο νου ένας στίχος του Διονυσίου Σολωμού (από τους "Ελεύθερους Πολιορκημένους"):

    "πάντ'ανοιχτά πάντ' άγρυπνα τα μάτιa της ψυχής μου"

    Με αυτό τον τρόπο και τα φυσικά μάτια θα μείνουν ανοιχτά για να υπομείνουν την μεγάλη νύχτα.

    Καλησπέρα, πολλά φιλιά :)

     
  • At 18/8/06 03:26, Blogger Serenity

    Κάτι ήξερε ο Σολωμός...
    Κάτι ξέρει και το φεγγάρι...

    Καλημέρα, Γυρισμέ :)

     
  • At 18/8/06 10:38, Blogger Νίκος Παργινός

    Καλημέρα και καλώς ήρθες. Μου άρεσε το ποστάκι σου και φυσικά η εκπληκτική φωτογραφία που έβαλες.. γύρισες ανανεωμένη μου φαίνεται.. Να σαι καλά...

     
  • At 18/8/06 11:25, Blogger Serenity

    Dr. Uqbar: Όχι μόνος. Ποτέ (πια) μόνος. Καλημέρες Θεσσαλονικιές... :)

    Νίκος Παργινός: Καλημέρες και στην αυγουστιάτικη Κέρκυρα. Καλώς σας ξαναβρήκα. Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, Νίκο :)

     
  • At 18/8/06 11:40, Blogger Καπετάνισσα

    Γλυκόπαιδο, καλωσορίσματα!
    Αγκαλιές υποδοχής και γύρω μας οι κραυγές του αυγουστιάτικου ήλιου.

    Φεγγαροψιθυρίσματα;
    Μα πως μου διέφυγε...
    Να'ναι που ονειρεύομαι με ανοιχτά τα μάτια;

     
  • At 18/8/06 11:50, Blogger Serenity

    Τι όμορφο καλωσόρισμα, σοφή μου Καπετάνισσα. Λατρεύω τις αγκαλιές!
    Όπως επίσης τα φεγγαροψιθυρίσματα και τα όνειρα με ανοιχτά τα μάτια... ;)

     
  • At 18/8/06 15:55, Blogger Unknown

    Καλώς όρισες στην εμπόλεμη Ζώνη
    μας έλλειψες, αυτό είναι
    η αλήθεια γλυκιά μας Βίλλυ

    Και τα μάτια ανοιχτά

    Καλό σου πρωινό
    και χαίρομαι που είσαι και πάλι
    δίπλα μας, κοντά μας
    αναμεσά μας !

     
  • At 18/8/06 17:08, Blogger Purple Overdose

    Είναι παράξενο που ψιθυρίζει τόσο γλυκά λόγια το φεγγάρι...Και λίγο μελαγχολικά...

     
  • At 18/8/06 17:45, Blogger Stavros Katsaris

    Ειναι πίστευτο πόσο εκφραστικό είναι το φεγγάρι.
    Το κοιτάζουν ταυτόχρονα τόσα εκατομμύρια άνθρωποι και δίνουν ο καθένας το δικό του ορισμό.
    Μια ορχήστρα από οργανα που παίζουν όλα ένα διαφορτικό σκοπό και συνθέτουν μια μελωδική συμφωνία....
    Καλωσόρισες!

     
  • At 18/8/06 17:46, Blogger Stavros Katsaris

    Καταπληκτική φωτογραφία!!

     
  • At 18/8/06 22:35, Blogger Serenity

    @ Sailor: Χαιρετώ σε, Καπετάνιε! Εσένα και τα Άλμπατρος! Μου λείψατε κι εμένα, η αλήθεια είναι. :)

    @ Purple Overdose: Αχ, καλέ μου Purple, μάλλον το φεγγάρι ψιθυρίζει στον καθένα αυτό που χρειάζεται ν' ακούσει... Αυτιά ανοιχτά (και μάτια επίσης) να έχει κανείς...

    @ Stavros Katsaris: Θα συμφωνήσω μαζί σου, Σταύρο... Χαίρομαι που σου αρέσει το αισθητικό αποτέλεσμα... :)

     
  • At 19/8/06 03:38, Blogger cAke

    αν έχεις υπομονή...
    αν δε σε τρομάξει η αυγή...
    θα τα ακούσεις και εσύ...
    τα ξωτικά του Αυγούστου...
    τραμπάλα στο φεγγάρι...
    να ψιθυρίζουν...

     
  • At 19/8/06 20:18, Blogger george.pirgaris

    επέτρεψέ μου να σου χαρίσω ένα ποίημά μου...

    φεγγαραύγουστος

    Νυχτερινά λουλούδια εμείς
    στου φεγγαραύγουστου τ ακροθαλάσσι
    δε καρτερώ
    παρά τις ασημένιες στιγμές

    σα πεταλούδες θάρθουν ελαφροπετώντας
    στου φεγγαράυγουστου τ ακροθαλάσσι
    δε καρτερώ

    παρά τη γύρη στη παλάμη μου
    καθώς το πρόσωπό σου τρέμοντας
    πρώτη φορά λουλούδι μου
    θ αγγίζω...

     
  • At 20/8/06 15:53, Blogger Serenity

    Υπέροχο! :)